សិក្ខាកាមសិក្សា

ដំណើរទស្សនកិច្ចសិក្សានៃក្រុមនិសិ្សតផ្នែកទំនាក់ទំនងសង្គម

តាមស្ថាប័នសារពត៌មាន និង ស្ថានីយ៍ទូរទស្សន៍

កាលពីថៃ្ងពុធ ទី២៦ ខែឧសភានេះក្រុមនិសិ្សតផែ្នកទំនាក់ទំនងសង្គមឆ្នាំទី១នៃសាលា

បចេ្ចកទេសដុនបូស្កូខេត្តព្រះសីហនុ បានចេញដំណើរទៅទីក្រុងភ្នំពេញដើម្បីទស្សនានៅ

តាមស្ថាប័នសារព័ត៌មាននិងស្ថានីយ៍ទូរទស្សន៍។លុះដល់ថៃ្ងព្រហស្បតិ៍ក្រុមនិសិ្សត

ទាំងអស់បានបានទៅទស្សនានៅ

​​ ​​​​ស្ថាប័នសារព័ត៌មានដើមអំម្ពិល

ស្ថាប័នព័ត៌មានដើមអំម្ពិលមានទីតាំងនៅផ្លូវព្រះមុន្នីវង្សដែលនៅក្នុងវ៉ែបសាយគេស្គាល់

ថាdap-news ដែលនិពន្ឋនាយកនៅទីនោះមានឈ្មោះថា លោក សយ សុភាព។ដោយ

សារ លោកមានធុរះពួកយើងបានជួបតែអង្គនាយករងនៅទីនោះដែល លោកមានឈ្មោះថាសយសុភា។

លោកបាននិយាយរៀបរាប់យ៉ាង

ក្បោះក្បាយដល់ពួកយើងហើយ

និងធ្វើការពន្យល់ពីសារសំខាន់ នៃអ្នកសារព័ត៌មាន។ហើយលោកបានបង្ហាញទស្សនាវដ្តីមួយក្បាលដែលលោក

កំពុងតែធ្វើការរៀបចំដើម្បីធ្វើការចេញលក់តាមទីផ្សារហើយបានដាក់ឈ្មោះថា

ទស្សនាវដ្តីមរកតដែលលោកបានអញ្ជើញសិល្បះការិនីមួយចំនួនមកស្ថាប័នលោក

ផ្ទាល់ដើម្បីធ្វើការថតរូបនិងធ្វើបទសម្ភាសន៍។ហើយលោកបាននិយាយបា្រប់ទៅ

សិល្បះការិនីទាំងនោះថា”រាល់ពាក្យសម្តីដែលពួកគេនិយាយពិតជាមានសារះ

សំខាន់ខ្លាំងណាស់អាចនិយាយក្នុងលក្ខណះអំពាវនាវដល់សប្បុរជនដើម្បីរក

មូលនិធិជួយដល់កុមារកំព្រាគ្រួសារក្រីក្រជនពិការ និង អ្នករងគ្រោះធម្មជាតិ

បានទៀតផង”។មិនតែប៉ុណ្ណោះលោកបាននិយាយបន្ថែមទៀតថាទោះបីជាមាន

ពាក្យចាមរ៉ាមពីសំណាក់ទស្សនិកជនក៏ដោយក្នុងនាមយើងជាអ្នកសិល្បះត្រូវតែ

អោយតំលខ្លួនឯងជានិច្ចដោយមិនខ្លាចគេថាដូចជាឃ្លាមួយគាត់​

បានលើកឡើងថា”បើដើរកាត់ភ្លៀងវារមែងតែងទទឹក” ។យ៉ាងណាមិញ

រូបគាត់ក៏ជួបនូវបញ្ហាទាំងនោះដូចតែគ្នាតែអ្វីដែលអ្នកកាសែតនិងអ្នកសិល្បះ

ធ្វើគឹដើម្បីបំរើផលប្រយោជន៍ដល់ប្រជាពលរដ្ឋទាំងក្នុងនិងក្រៅប្រទេសនិង

ដើម្បីប្រទេសជាតិ
​​​​
អោយមានការរីកចំរើន។បន្ទាប់មកពួកយើង

បានទៅមើលស្ទុយឌីយោវិទ្យុ

ដើមអំម្ពិលដែលនៅទីនោះមានលោក

ម៉ា យ៉ារិទ្ឋិជានាយកគ្រប់គ្រងបានពន្យល់

រៀបរាប់ប្រាប់ពួកយើងថាក្នុងនាមយើងជាអ្នកកាសែតប្រៀបដូចជាស្ថាន

ចំលងដំណឹងដូច្នេះហើយដំណឹងមិនអាចទុកយូរអោយលើស

ពីរយះពេល២០នាទីនោះទេ។ហើយក្នុងការផ្សាយពត៌មានតាមវិទ្យុយើងមិនអាចយក

ពត៌មានតាមកាសែតទៅផ្សាយបាននោះទេពីព្រោះវាមានលក្ខណះខុសគ្នាហើយ

ពត៌មានត្រូវធ្វើការUpdateជាប្រចាំ។វិទ្យុរបស់គាត់ស្ថិតនៅក្នុងប៉ុស្តិ៍ FM 93.75Hz

ផ្សាយចេញកំរិត2kwហើយផ្សាយក្នុងមួយថៃ្ង១៨ម៉ោង។ចំពោះការចូលទស្សនា

អ្នកធ្វើការនៅទីនោះមានការរាក់ទាក់ដល់ពូកយើងយ៉ាងកក់ក្តៅព្រមទាំងពន្យល់

ប្រាប់យ៉ាងក្បោះក្បាយចំពោះការចូលទស្សនកិច្ចនៅទីនោះមានរយះពេលជិត២ម៉ោង។

​ ការទស្សនាស្ថានីយ៍ទូរទស្សន៍ជាតិ

នៅថៃ្ងសុក្រទី២៨ក្រុមនិសិ្សតទាំងអស់បានចួលទស្សនានៅស្ថានីយ៍ទូរទស្សន៍ជាតិ

ដែលគេស្គាល់ថាទទកដែលមានទីតាំងនៅផ្លូវ

ព្រះមុនីវង្សជិតស្ថាប័នសារព័ត៌មានដើម

អំម្ពិលហើយច្រកចូលតាមក្រសួងសារ

ព័ត៌មាន។ពេលចូលទៅដល់ពូកយើង

បានជូបលោកនូ សុវណ្ណាដែលជា

ប្រធានគ្រប់គ្រងបច្ចេកទេសឧបករណ៍

ផ្សព្វផ្សាយទាំងអស់នៅទីនោះបានធ្វើការ
ពន្យល់ដល់ពួកយើង។លោកបានបញ្ចប់ផ្នែកអនុបណ្ឌិត

ផ្នែកបច្ចេកទេសនៅប្រទេសរស្ស៊ីហើយសព្វថៃ្ងនេះលោកជាអ្នកតំលើងនូវឧបករណ៍

ប្រព័ន្ឋផ្សព្វផ្សាយទាំងអស់នៅគ្រប់ស្ថានីយ៍ទាំងអស់នៅគ្រប់ស្ថានីយ៍ទូរទស្សន៍និង

វិទ្យុ។លោកបានបង្ហាញដល់ពួកយើងនូវប្រព័ន្ឋDigital(TDMB)ដែលអាចធ្វើការភ្ជាប់

ទៅMobilephoneបាន។ពេលនោះគាត់បាននាំយើងចូលទៅមើលឧបករណ៍ជាច្រើន

ដែលទាក់ទងទៅនឹងការផ្សាយនិងចូលមើលស្ទុយឌីយោ។ចំពោះឧបករណ៍ដែលលោក

បាននាំពួកយើងទៅមើលសុទ្ឋសឹងជាឧបករណ៍ដែលប្រទេសជប៉ុនបានជួយឧបត្ថម្ភ

ហើយខ្លះទៀតបានមកពីការជួយឧបត្ថម្ភពីរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា។ស្ថានីយ៍ទូរទស្សន៍ជាតិ

ធ្វើការផ្សាយនូវកំលាំង១០kwហើយមានប្រទេសចំនូន១២៦ប្រទេសដែលមើលឃើញ

ការផ្សាយ។ចំនែកបុគ្គលិកបំរើការនៅទីនោះ

មានប្រមាណជាង៤០០នាក់ហើយមានកន្លែងជាច្រើនដូចជាកន្លែងផ្សាយពត៌មានក្នុង

ប្រទេសបន្ទប់រក្សាឯកសារវីដេអូកន្លែងកំលើងរូបបន្ទប់បញ្ជាការផ្សាយបន្ទប់បញ្ជាវិទ្យុ

ទាក់ទងនិងអាគារផ្កាយរណប។នៅទីនោះមានផ្កាយរណបធំៗពីរនិងផ្កាយរណបតូចៗ

ជាច្រើនទៀត។ស្ថានីយ៍ទូរទស្សន៍កម្ពុជាធ្វើការសំខាន់ៗបីយ៉ាងគឺទីមួយផ្តោតសំខាន់ទៅ

លើថ្នាក់ដឹកនាំកំពូលដែលគិតចាប់ពីធំទៅតូច(ព្រះមហាក្សត្រនាយករដ្ឋមន្រី្តរដ្ឋសភានិង

ព្រឹទ្ឋសភានិងប្រព័ន្ឋតុលាការ...)។ទីពីរសកម្មភាពសង្គមដែលធ្វើការទាក់ទងរាល់

សកម្មភាពផេ្សងៗដែលកើតមានឡើងនៅប្រទេសមានពាក់ព័ន្ឋប្រជាជននិង

ស្ថាប័នអង្គការព្រម

ទាំងពិធីផេ្សងៗ(កាកបាទក្រហម ពិធីបុណ្យជាតិ

ពត៌មានក្នុងស្រុក បញ្ហាគ្រោះធម្មជាតិ...)។

ទីបី បញ្ហាដែលទាក់ទងនយោបាយ ក្នុងនោះ

ដូចជាការទំនាក់ទំនងការទូតជាដើម។

ចំពោះស្ទុយឌីយោវិញមានលក្ខណះធំទូលាយហើយពេលនោះពួកយើងក៏បានចូលទៅ

មើលសកម្មភាពដែលពូកគេកំពុងតែរៀបចំថតធ្វើពីធីដែលទាក់ទងទៅនិងកាកបាទក្រហម។

ចំនែកឯនៅក្នុងបន្ទប់ថតពត៌មានវិញពួកយើងបានឃើញឧបករណ៍ម្យ៉ាងមានឈ្មោះថា

Prompterហើយក៏បានជួបអ្នកយកពត៌មាននិងអ្នកអានពត៌មាន។

អ្នកធ្វើការនៅទីនោះមានការរាក់ទាក់ដល់ពួកយើងហើយក៏បានបង្ហាញបទពិសោធន៍ជា

ច្រើនដល់ពួកយើង។ហើយស្ថានីយ៍ទូរទស្សន៍ជាតិនេះបានបានដំនើរការផ្សាយនៅទីតាំង

នេះនៅឆ្នាំ១៩៨៧មកម្ល៉េះ។ចំពោះការចូលទស្សនាវិញមានរយះពេលជិត ២ ម៉ោង។

​​​​​​ ការទស្សនាស្ថានីយ៍ទូរទស្សន៍បាយ័ន

នៅថៃ្ងសុក្រដដែលនោះបន្ទាប់ពីស្រស់
ស្រូបអាហារថ្ងៃត្រង់រួចពួកយើង

ក៏បានបន្តដំនើរទៅកាន់ស្ថានីយ៍

ទូរទស្សន៍បាយ័ដែលមានទីតាំង

នៅច្បារអំពៅ។ពេលទៅដល់ទី

នោះពួកគេក៏បានទទួលពួកយើង

យ៉ាងរាក់ទាក់ហើយ

លោកនូវអៀនរ៉ានជាប្រធាន
បច្ចេកទេសនៅទីនោះបានមកជួយណែនាំពួកយើង

រាល់អ្វីៗដែលមានទាំងអស់នៅក្នុងស្ថានីយ៍បាយ័នអោយពួកយើងបានស្គាល់។

គាត់បាននិយាយថាស្ថានីយ៍បាយ័នផ្សាយក្នុងកំរិតកំលាំង

10kwជាត្រង់ស៊ីស្ទ័រហើយមានប្រទេសជាង ៣០នៅអាស៊ីនេះអាចមើលឃើញ។

ចំពោះសំភារះវិញបាននាំចូលពីប្រទេសអង់គេ្លស

និងប្រទេសជប៉ុន។ចំពោះការបញ្ជូនពត៌មានផ្សេងៗអោយគ្នាទៅវិញទៅមកតាមរយះ

Networkហើយការផ្សាយតាមរយះ Server។ពួកយើងបានចូលទៅកន្លែងគេផ្សាយ

និងកន្លែងដែលគេផ្សាយនិងចូលកន្លែង
ដែលគេកាត់ត។

ចំពោះកម្មវិធី

កាត់តគេមិនប្រើកម្មវិធី

SonyVegas ដូចយើងនោះ

ទេ។ផ្ទុយទៅវិញគេប្រើនូវ

កម្មវិធីAdobe Premiere Pro។ហើយជាពិសេសបានចូលទៅក្នុងស្ទុយឌីយោដែល

គេកំពុងធ្វើការផ្សាយពត៌មាននិងការថតនូវកម្មវិធីស្នាមញញឹមនៃវប្បធម៌។

រួចហើយក៏ចូលទៅមើលឆាកប្រគុំតន្រ្តីដែលមានទីធ្លាធំទូលាយហើយ

លោកនូអៀនរ៉ានបានមានប្រសាសន៍ថា”ការចូលមកទស្សនាការប្រគុំ

តន្រ្តីប្រដាល់និងកម្មវិធីផេ្សងៗទៀតមិនមានការលក់សំបុត្រយកប្រាក់ឡើយ”។

ពួកយើងបានទស្សនានៅទីនោះអស់រយះពេលជាង ២ម៉ោង។ សូមអរគុណ !